วันอาทิตย์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2552

อยากให้เธอ


อยากยิ้มให้...ก่อนนอน
อยากเอ่ยคำอวยพร...ก่อนหลับตาฝัน
อยากดูแลชิดใกล้เธอทุกวัน
อยากให้โลกนี้มีเพียงฉัน...และเธอ
อยากทำทุกสิ่งทุกอย่าง
อยากตอบแทนเธอบ้าง...กับรักที่มีให้เสมอ
อยากให้สิ่งดี-ดี ที่วันนี้ได้พบเจอ
สะท้อนกลับไปหาเธอ......
คนที่ฉันรัก...หมดหัวใจ

วันพฤหัสบดีที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2552

อารายกานเนี้ย...



<<< " แงงง...ช่วยหนูด้วย"










"แนวมั๊ยเพ่..." >>>






<<< "แววดีเจออก...แต่เล็กแต่น้อย"



>>>ต๊ายย..ตาย...วันพีช นะย๊าหล่อน..มั่นจิงๆ










<<< "ด๊อก-ฟิช (Dog-Fish) คับพี่น้อง เก๋จิงๆ"

วันพุธที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2552

ณ จุดเริ่มต้นของความรู้สึกดีๆ


ณ. จุดเริ่มต้นของความรู้สึกดี-ดี
เราสองคนเอาหัวใจที่ต่างมีมาวางไว้
เป็นเดิมพันประกันความมั่นคงตลอดไป
สองหัวใจ สานสายใยให้เกลียวกลม
ณ. จุดจบเป็นอย่างไรไม่อาจรู้
เราทั้งคู่ร่วมก่อเสริมเติมสุขสม
ไม่ปล่อยขว้างร้างไกลให้ใครได้ทุกข์ตรม
ความเหมาะสมเกิดที่ใจ ใช่โชคชะตา

อยากอยู่ใกล้ ๆ

"อยากอยู่ใกล้ๆ...อยากจะทำอะไรให้บ้าง
แต่ทำได้แค่รับฟัง...และให้กำลังใจ
รับได้บ้างไหม...ความห่วงใยจากใจคนคนนี้
อยู่ห่างไกลและพร้อมจะเข้าใจทุกเรื่องราวที่มี
และทุกนาที...ยังรับรู้ว่าคุณเป็นคนดีของหัวใจ
ไม่ได้ตั้งจะใจเขียนเป็นกลอน
ไม่ได้ตั้งใจจะอ่อนหวานหรือหวั่นไหว
แต่ภาษา...อารมณ์มันพาไป
ทุกถ้อยคำความในนั้นเขียนให้คุณ
อาจจะดูแปลกๆและเพี้ยนๆ
อ่านไปอ่านมาคุณอาจจะเอียนได้
ก็ถ้อยคำ..ยังย้ำ..ซ้ำซ้ำ..เรื่อยไป
เหมือนความรู้สึกในใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง"
**********************

วันอังคารที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2552

ความรักเป็นอย่างไร

ไม่รู้นะว่า..ความรัก..เริ่มจากตรงไหน
แล้วอะไรนะ..ที่เรียกกันว่า..ความรัก
บอกหน่อยได้ใหม..ฉันแค่..อยากรู้จัก
ว่าความรักนั้น..มันรู้สึกอย่างไร
อาการ..เหมือนฉันใหม..ในตอนนี้
ที่คิดถึง..เธอคนดีทุกครั้ง..ที่ห่างหาย
ไม่เห็นหน้าเธอ..ก็เฝ้าละเมอ..อยู่ร่ำไป
คิดถึงทุกลมหายใจ..มากเกินไปรึปล่าวนะคนดี
ถ้าหากมันเป็น..อย่างที่ฉันได้..กล่าวมา
ความรัก..คงจะเข้าตา..ฉันเสียแล้วหรือนี่
เพึ่งจะรู้ตัว..ว่าเธอเข้ามาอยู่..ในความคิดถึงที่มี
งั้นฉัน..คงต้องบอกเธอตรงนี้..คนดี..
"ฉันรักเธอจัง"

วันพุธที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2552

สุดเส้นสายปลายทางแห่งความเหงา





"สุดเส้นสายปลายทางแห่งความเหงา

ยังว่างเปล่าโดดเดี่ยวและสับสน

ไม่เหลือใครร่วมทางแม้สักคน

สู้บนหนทางเปลี่ยวอย่างเดียวดาย"

วันอาทิตย์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2552

เดียวดายในความเวิ้งว้าง

"เดียวดายในความเวิ้งว้าง
รอบข้างไร้คนเคยห่วงหา
ความเหงาคอยตอกย้ำรอยน้ำตา
คนไกลเขาจะรู้บ้างไหมว่า
คิดถึงห่วงหา เกินกว่าจะเข้าใจ"

เจ้าดวงจันทร์คืนนี้เจ้าดูเศร้านัก


"เจ้าดวงจันทร์คืนนี้เจ้าดูเศร้านัก
หรือคนรักของเจ้านั้นห่างหาย
แต่ยังดีเจ้ามีดาวอยู่ข้างกาย
ไว้ปลอบใจหากเจ้าเหงา..ยามราตรี
ดูตัวข้า..ก่อนซิ..เจ้าจันทร์น้อย
ได้แต่คอยข่าวคราวคนรักข้า
หลายวันผ่านไปไม่กลับมา
ปล่อยให้ข้าห่วงหาโดยลำพัง
เจ้ายังมีเหล่าดวงดาวคอยปลอบใจ
แต่ตัวข้าไม่มีใครคอยปลอบขวัญ
มีน้ำตา..ไหลมาอยู่เป็นเพื่อนกัน
เห็นหรือยังข้า น่าสงสาร..กว่าใครใคร"